Herinneringen van Bert (Ap) Leemburg aan het bombardement in de Van den Boschstraat

20 juni 2007

De fietsenmaker Leemburg was mijn vader, Sjoerd Leemburg.  Mijn naam is nu Bert Leemburg, maar toen ik een jonge man was, dan was mijn naam Ap Leemburg.  Mijn oudste broer was Jaap Leemburg, mijn zuster Roelien en mijn jongste broer (tien jaar jonger), zijn naam was ook Sjoerd.

Wij woonden dan op de Tweede Vander Boschstraat 205, op de hoek. Eerst had mijn vader een bedrijf op de Anna van Hanover straat, en we woonden op het Wilhelmina van Pruisenstraat.  Ik was acht jaar toen het bombardement aan kwam.  Ik liep op de straat naar huis toen de eerste bomb valde, ik was net zo trots, want ik vond een hele hoop oude sleutels, roest en al.  Ik rende naar huis en de ramen in ons huis werden zo kapot, ik pakte ook een scherf op, en het was erg heet!

Mijn vader kwam vlug thuis, al de kinderen moesten dubbele kleren aan, en mijn vader had een fiets voor twee (sorry, don’t remember the  name), met een klein karretje daar achter waar een beetje voedsel in moest. 
Eerst nog even naar mijn Pa’s zaak, want daar waren grote stijle balken, en hele hoop mensen kwamen daar naar toe omdat het wat veilig was.  Een vriend van mijn ouders, Sietse Tijkema kmam er aan, zijn gezicht was helemaal wit van het plafond dat om zijn hoofd viel, in zijn hand was een emmer met melk. Wat is dat toch eigenaardig, niet, dat wilde hij mee nemen?

Na een hele poos zijn we langzaam gelopen, vlak naar de muren totdat plein (tegenover het melkfabriek), daar lag een dood paard, maar doorgelopen onder het viaduct bij de spoorweg moesten we nog wachten want het bombardment was erg aan de gang. We zijn naar Voorburg gelopen waar we vrienden hadden.  Je kon het branden zien vanaf Voorburg, en de volgende dag ging mijn vader naar zijn afgebrande zaak toe, en daar waren al mensen aan het plunderen.  Hij kon nog wat zilveren guldens in een blikje mee neemen (dat de Duitse soldaten niet konden vinden), maar alles was afgebrand, ons huis ook, en de konijnen van mijn groodvader die bij ons in de tuin zaten, ja die waren ook dood natuurlijk.

Veel dagen later vond mijn vader die lege zaak op de Tweede van der Boschstraat, daar was niemand in, toen heeft mijn vader maar zo de planken van de raamen gedaan, en ja, zo heeft hij daar weer een fietsenhandel van gemaakt!

Bouke van der Schee (die hier ook wat heeft gezegt) en Piet Sanders waren vrienden van Jaap en ook van mij.  We speelden veel in de verwoeste huizen, we hadden ook een geheime kamer in een huis, dat nog niet afgebroken was.  Ook speelden we veel in de duinen, waar de geheime Duitse gangen waren.
De fietsenmaker Leemburg was een plaats waar veel van onze vrienden aan kwamen. Het was net een magneet voor ons en onze jonge vrienden. Ook veel voetballen op het plein tegenover de melkfabriek, elke dag na school!

Toen ik 18 jaar oud was ben ik naar Canada gegaan, het was 1955.  Ik kwam terug voor vakantie in 1958, en toen heb ik ook mijn ouders en de rest van de familie “sponsored” om naar Canada te komen.

Allebei de broers zij gestorven, mijn ouders ook.  Ik ben getrouwd en heb twee getrouwde dochters en twee kleinkinderen.

Het allerbeste aan iedereen die ik door die tijd kende!

Ik ben in 1955 naar Canada geemigreerd, daaom is mijn Hollandse taal niet precies.

Bert Leemburg/Ap Leemburg

Calgary Albera
Canada