Herinneringen van voor en tijdens de oorlog over de Paulinastraat
Destijds woonde ik in de Paulinastraat op nr. 12.Op de hoek met het Bezuidenhout was de pastorie van O.L.V. van Goede Raad parochie. Daarop volgde een muur, vervolgens de deur van de R.K. bibliotheek, in welke ruimte ook het kerkkoor o.l.v. dhr. Van Meel repeteerde. Dan was er de R.K. Meisjesschool en vervolgens woningen tot de Theresiastraat. Wij woonden boven de winkel van Tolen (juiste spelling mij onbekend), een zaak waarin schilderijen en lijsten te zien waren. Daarnaast was de schoenmakerij van Kolen (juiste spelling mij onbekend). Onze huizen waren van het type, dat men tegenwoordig maisonnette zou noemen. Aan de overzijde van de straat lag, gezien vanaf het Bezuidenhout, de drukkerij van Duynstee (juiste spelling onbekend). Na een stukje blinde muur volgde een rij huizen. In de richting van de Theresiastraat waren nog gevestigd het timmerbedrijf van Van Oosten, een groenteboer en op de hoek een winkel van Jamin.

Er woonden destijds niet veel kinderen in onze straat. Ik speelde o.a. met Miep van Oosten, Trees van Maanen, Nol Schagen (zoon van een drogist aan de Bezuidenhoutseweg recht tegenover de Paulinastraat) en jongens van Duynstee.

Omdat het politiebureau dichtbij was, liepen of fietsten er vaak agenten door de straat, zodat we regelmatig ons balletje kwijt waren met voetballen, hoewel het ter hoogte van de kerkmuur geen kwaad kon, maar het mocht niet en daarmee uit.

’s Avonds als we tijdens de oorlog thuis in het donker zaten en luisterden naar Radio Oranje m.b.v. een speciaal door mijn vader vervaardigde antenne om de Duitse stoorzender uit te schakelen, konden we gelukkig iets horen uit de vrije wereld. Verder luisterden we naar het geluid van overtrekkende geallieerde vliegtuigen en hoopten, dat er geen neergehaald zou worden. We hoorde ook het gebrul van opstijgende V-wapens. Als het gebrul ophield, waren we intens gespannen, omdat dan de raket neerviel en ontplofte. Dat is op verschillende plaatsen in Den Haag gebeurd. Vaak hebben we overdag naar de lucht gekeken om ze over te zien gaan. En op een dag hoorden we een ontzettende ontploffing en toen bleek, dat in de Mariastraat vlak achter onze straat, een bom was gevallen. De voorgevel van een woning was weggeslagen en de vloer van een van de bovenetages hing naar buiten.

Tijdens de hongerwinter mochten sommige kinderen, waaronder ik en mijn broers, soms een maaltijd gebruiken bij mensen, die zich daarvoor hadden aangemeld op de pastorie. Dit kon echter niet voorkomen, dat wij een dikke buik kregen, onze huid erg dun werd en onze urine rood van kleur. Tijdens de laatste maanden van de oorlog ben ik met een kindertransport naar Groningen geweest tot na de bevrijding. De rest van ons gezin is in de periode, dat er toch al regelmatig bommen op de wijk vielen, o.a. op apotheek Adema, naar Voorburg gegaan, alwaar ze na het bombardement onderdak kregen bij een oom van mij tot na de bevrijding.

A.P.M. Hendrikx

koeweide 138
6931 WK Westervoort